汪山人沂者故伯玉司马宗人也年七十九矣而诗不衰貌又不衰其游又不衰将之赵魏间依穆考功而老焉乞余诗为赠得二绝句(其二)拼音

汪山人沂者故伯玉司马宗人也年七十九矣而诗不衰貌又不衰其游又不衰将之赵魏间依穆考功而老焉乞余诗为赠得二绝句(其二)朗读

wāngshānrénzhězōngrénniánshíjiǔérshīshuāimàoyòushuāiyóuyòushuāijiāngzhīzhàowèijiānkǎogōngérlǎoyānshīwèizèngèrjué((èr))--wángshìzhēn

méngtánzhòngsuǒzōngwèichóuniánshǎoxiāngróng

shēngxuéwángjiāyùnsānchǐzāoqiūzàngnóng